De laatste weken van mijn reis
Door: Jolanda de Wit
18 Mei 2014 | Nederland, Amsterdam
Lieve allemaal, mijn super toffe reis zit er na ruim 13 weken jammer genoeg op en ik ben inmiddels alweer een paar weken terug in Nederland. Allereerst wil ik iedereen bedanken voor het volgen van mijn verhalen en de vele reacties op mijn blog en via Facebook, mail, whats app en sms. Echt super leuk! Hieronder mijn laatste verhaal over Thailand.
Vandaag starten we met de tweedaagse open water Advanced cursus. Deze duikcursus doen we met hetzelfde duikgroepje als de eerste cursus. Heel gezellig! Vandaag staan er twee duiken op de planning de eerste is Peak Performance Buoyanxy. Hierbij is het de bedoeling dat je je drijfvermogen onder controle krijgt. Je leert je drijfvermogen beter beheersen door middel van je longen, goed uitloden en allemaal trucjes om zo vloeiend mogelijk door het water te zweven en lucht bespaard. Een interessante duik! Na even wat gedronken te hebben op de boot, naar de volgende duikbestemming te zijn gevaren en onze zuurstofflessen gewisseld te hebben maken we de tweede duik, waar we gaan navigeren onder water. Met kompas en kaart gaan we het water in, in de hoop de boot terug te vinden. Als eerste een vierkant duiken met behulp van kompas, dit ging nog wel aardig. En toen terug naar de boot, alleen dat ging niet helemaal volgens plan. Hieruit bleek dan ook dat we onderwaternavigatie nog niet helemaal onder de knie hadden, gelukkig was instructeur Dave in de buurt om ons naar de boot te leiden. We hebben weer ontzettend veel gezien vandaag, onder ander de Titan trigger fish en de Beaked coral fish. De onderwater wereld blijft me telkens weer verbazen over hoe mooi en divers het is.
De laatste dag van de cursus, en mijn laatste dag op Ko Tao. Het word een lange dag vandaag, we beginnen vroeg en maken vandaag in totaal drie duiken. Als eerste de diepduik, tijdens deze duik gaan we bijna 30 meter diep. Helaas gaat deze duik niet helemaal goed, één van de duikmaatjes heeft last van haar oren en is genoodzaakt eerder omhoog te gaan. Hierdoor is het een korte duik, maar we waren wel diep genoeg om het een diepe duik te noemen. Na deze duik doen we de wrak duik, best bijzonder om te duiken bij een oud schip die ergens op de bodem ligt. S middags doen we even lekker niks op wat theorie doornemen na. Toevallig kwam ik Aslin al eerder tegen op de duikschool vandaag ze komt gezellig in mijn bungalow slapen gezien ik nog een bedje over heb. S avonds is het dan zo ver, we gaan nachtduiken, best heel spannend. De boot op richting Three Rocks waar we gaan duiken, ondertussen word het al een beetje donker. Het water gaan we in bij schemering, met onze zaklampen paraat. Eenmaal onderwater merk je dat het behoorlijk donker is, vooral na een tijdje als we allemaal onze lichtjes uit doen. Ook nu zien we weer zoveel verschillende vissen en andere onderwaterdieren. Zo spannend als het leek vooraf viel eenmaal in het water reuze mee, het was echt een fantastische duik! Hierna even douche en nog een drankje met z'n alle om de geweldige tijd op Koh Tao af te sluiten.
Vandaag bestaat de dag voornamelijk uit reizen, van Koh Tao naar Krabi. S morgens nog even langs de duikschool om gedag te zeggen en dan de boot op naar Don Sak om vanaf hier verder te gaan per bus. Voor in Krabi had ik alvast uitgezocht naar welk hostel ik wilde gaan, deze stad bestaat namelijk uit meerdere delen. Vanaf de grote bus overstappen op een taxi busje om naar het hostel te gaan. Hier ontmoeten ik Carlene en Layna uit Canada. We besluiten vanavond naar de avondmarkt te gaan, die bekend staat om het vele en lekkere eten. We eten hier dan ook best lekker, typisch Thais eten. Hierna keren we terug naar het hostel waar het ondertussen happy hour is en het Beer Pong gaat beginnen.
Heerlijk geslapen de afgelopen nacht, één van de betere hostels die ik ben tegen gekomen tijdens mijn reis. S morgens loop ik een rondje door de stad om nog wat te kunnen zien. Begin van de middag vertrekt de bus naar de haven van Kratie om vanuit daar met de boot naar Koh Phi Phi te varen. Eind van de middag kom ik aan op dit iets wat toeristische eiland. Koh Phi Phi is een eiland waar geen gemotoriseerde voertuigen rijden. Je ziet hier dan ook alleen maar fietsen, een heleboel fietsen! Het lijkt niet makkelijk een hostel te vinden hier, ook zijn de prijzen hier veel hoger als op het vaste land. Uiteindelijk een hostel gevonden, en meteen rots klimmen voor morgen geboekt. Net op tijd terug want het begint enorm te regenen en gigantisch te onweren, zo hard dat het water niet eens normaal weg kan stromen. Er staat zo'n tien centimeter water op de straat.
De volgende dag blijkt dat dit hostel echt het slechtste hostel ever is. Met achttien mensen op een kamer, een aantal snurkers, dronken gasten die nogal luid terug komen diep in de nacht, wekkers die super vroeg in de morgen die niet uit werden gezet, en als klap op de vuurpijl twee kotsende jongens. Je begrijpt dit was mijn eerste en laatste nacht in dit hostel, per direct opzoek naar een nieuw onderkomen. Na deze gevonden te hebben loop ik naar het Tsunami viewpoint, vanaf hier kun je het gebied zien waar de Tsunami nu ruim tien jaar geleden een groot gedeelte van het eiland heeft verwoest. De Tsunami heeft ongeveer 2000 levens geëist en heeft ongeveer 70% van de infrastructuur vernietigd. In 2005 is er op Ko Phi Phi een Tsunami alarmsysteem geïnstalleerd dat de eilandbewoners bij zeebevingen tijdig moet waarschuwen. Tijdens het lopen naar de viewpoint ontmoet ik Lena waarmee ik samen ga lunchen en alvast mee afspreek voor vanavond. S middags begint het klimmen, de man waar we mee klimmen verteld dat we dertig meter hoog gaan, toen dacht ik nog oooooo maar dertig meter. Eenmaal begonnen met klimmen was ik blij dat we niet hoger als dertig meter klimmen. Het is niet zo gemakkelijk als van te voren gedacht, en ook best zwaar maar zeker de moeite waard om een keer gedaan te hebben. S avonds spreek ik af met Lena, eten en drankjes op het strand.
Een beetje op tijd opstaan vandaag, want om 9:00 begint de boottocht naar Maya beach, waar de film The Beach is opgenomen en andere spectaculaire punten van Koh Phi Phi. Ik ben niet zo van de kant en klare toeristische boot tripjes maar omdat ik alleen vandaag nog op Koh Phi Phi heb en eigenlijk nog wel wat wil zien heb ik besloten deze boottocht te doen. Als eerst zien we wat aapjes die het water in springen om hier afval uit te vissen in de hoop dat er nog iets te eten of drinken voor ze bij zit. Vanaf hier gaan we verder naar wat mooie punten van het kleinere eiland naast Koh Phi Phi waar we regelmatig stoppen voor snorkelen, eten en foto's. Als laatste stoppen we bij Maya beach, hier is het ontzettend druk mij iets te toeristisch. Alhoewel het uitzicht echt prachtig is! Op de boot leer ik Kees en Henriette kennen, wat heel gezellig is. Kees gaat over een paar dagen terug naar Nederland en Henriette blijft nog een aantal dagen langer in Bangkok, toevallig vliegt ze ook op 3 mei terug naar Nederland. Ik vertel haar over mijn plannen voor in Bangkok de laatste dagen en we besluiten nog even contact te hebben later deze week gezien ze wel zin heeft om mee te gaan, gezellig! S middags neem ik de boot naar Phuket.
Omdat ik maar kort in Phuket ben doe ik vandaag wat sightseeing. Als eerst naar Kata viewpoint, waar je een best mooi uitzicht hebt over een deel van Phuket en de zee. Hierna een babyolifantje geaaid, bij een orchidee farm waar helaas geen orchideeën in bloei waren omdat het niet de tijd van het jaar was volgens de gids. Toen naar de bekende Big Buddha die overigens nog lang niet af is en al jaren in de steigers staat. De Chalong tempel bezocht, nog een ander viewpoint en de Cashew nut fabriek. De fabriek was best interessant, gezien ik eerder in Cambodja had gezien hoe deze vruchten groeien. Hier zag je het hele proces van Cashew vrucht naar noot. Na deze morgen dacht ik nog even lekker een middagje naar het strand te gaan, helaas werkte het weer alleen niet helemaal mee. Het heeft de hele middag echt keihard geregend.
Vandaag bestaat opnieuw uit reizen met de bus terug naar Bangkok, ik ben tijdens de busrit wel blij dat dit mijn laatste lange busrit is. Ik doe namelijk geen oog dicht in deze nachtbus, waar het de bedoeling is dat je zittend slaapt op veel te krappe stoelen.
Op echt een verschrikkelijk tijdstip om 5:00 in de morgen komen we daar aan, gelukkig ben ik niet alleen maar samen met Paul. We gaan opzoek naar een hostel, dit valt niet mee alles zit al vol. Vele zeggen dat we over een aantal uur weer terug kunnen komen omdat er dan waarschijnlijk wel mensen zijn uit gecheckt. Maar daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in, ik ben namelijk echt toe aan een bed. Uiteindelijk vinden we een hotel, prima. Na een aantal uurtjes slaap ingehaald te hebben vertrek ik begin van de middag naar het Bangkok Art and Culture Centre. Ik had gelezen dat hier een tentoonstelling was over architectuur die ik graag wilde zien. Het Art Centre zit echt in fantastisch gebouw met allemaal leuke koffietentjes en hippe winkeltjes, ook waren er een aantal prachtige fotografie tentoonstellingen. Per skytrain ga ik vanaf het Art Centre naar het kantoor van de fietstocht die ik voor vanavond gepland heb. S avonds doe ik de welbekende fietstocht door Bangkok met Co van Kessel. Van bijna iedere Nederlander die ik ben tegengekomen in Thailand gehoord dat dit echt een must do is en dat was het ook zeker! Met veiligheidsjasje aan en lichtjes op de fiets gaan we op pad. Een drie uur durende fietstocht door, vele smalle straatjes, markten, de Chinese wijk, met een stop bij Watt Pho, op de boot de rivier over en weer terug en dat in het donker. Zoveel gezien, dingen die je normaal echt niet zou zien als je overdag langs loopt en plaatsen waar je normaal niet zult komen als toerist zijnde. Als ik later op de avond een ander hotel boek voor morgen zie ik toevallig Kees en Henriette daar ook. Hierna nog even samen een drankje met Paul gedaan.
S morgens vroeg heb ik afgesproken met Henriette, we gaan een dagje trein naar de Meaklong Railway market. Deze markt is niet echt in de buurt, ongeveer 70 km van Bangkok en daarom staan we s morgens om half 8 al op straat om een taxi te zoeken die ons naar het Wong Wian Station kan brengen. Ruim op tijd komen we daar aan, ik ben verbaasd want het volkslied luid s morgens om 8 uur, iedereen blijft dan stilstaan uit respect. Dit had ik nog niet eerder gezien, blijkbaar gebeurd dit twee keer per dag. De trein vertrekt rond half 9 naar Samut Sakhon, waar we de boot hebben genomen naar de andere kant van de rivier. Helaas valt het een beetje tegen, we moeten twee uur wachten op de volgende trein naar Meaklong. Op zich is wachten nog niet zo heel erg, maar het is zo ontzettend warm vandaag! Het wachten zijn we dan ook heel snel zat, na een klein rondje gelopen te hebben door het dorpje en minstens een half uur in de airco te hebben gestaan in de supermarkt lopen we maar weer terug naar het station in de hoop dat we hier een plekje kunnen vinden in de schaduw om te wachten. Deze hebben we snel gevonden alleen omdat er helemaal geen wind staat is het ook zelfs in de schaduw veel te warm. Omdat de mensen van het loket best aardig waren, vraag ik of we misschien even binnen in het kantoortje mogen wachten. Dit was geen probleem super aardige mensen, overal werden een aantal oude airco's en een paar stoelen vandaan gehaald voor ons. Dus na een paar minuten zaten we heerlijk in de frisse lucht, een gezellig praatje met de lokale bevolking en zo ging het wachten een stuk sneller. Eindelijk kwam onze trein aanrijden om naar onze eindbestemming te gaan. Rond een uur of twee komen we de markt doorrijden. Wat deze markt bijzonder maakt is dat de trein acht keer per dag dwars door de markt heen rijd. Het is dan ook echt een spektakel om te zien hoe de markt af en opgebouwd word en in enkele minuten voor de trein aankomt en nadat deze is langs gereden. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om alles meerderde malen per dag van de spoorlijn te halen voor de langskomende trein. Spullen die laag zijn en net naast de rails liggen blijven trouwens gewoon liggen, daar gaat de trein precies hoog genoeg overheen. Het lijkt me niet ideaal om als verkoper hier je marktkraam te hebben, maar het schijnt dat deze markt al bestond voordat de treinrails gekomen is. Gezien de marktlui de markt op de zelfde plaats wilde houden hebben ze deze oplossing bedacht. Het door de markt heen rijden was al een spektakel, maar omdat de trein na een half uur weer terug gaat besluiten we vanaf de markt te bekijken hoe dat gaat. Wij schrokken ons rot toen de trein kwam aanrijden, toch nog iets dichterbij als verwacht. Maar echt super om dit meegemaakt te hebben! Terug nemen we een busje naar Bangkok met airco dit hebben we in de treinen wel gemist, heerlijk! S avonds lekker uit eten, een heerlijke massage en een drankje op het terras.
Mijn allerlaatste dag vandaag, een gek idee dat ik morgen op dit tijdstip al in het vliegtuig zit of zelfs al thuis ben. Omdat ik nog heel graag naar de oorspronkelijke hoofdstad Ayutthaya van Thailand wilden, staat dit voor vandaag op de planning. We gaan weer met de trein, weer een lange rit zonder airco. Aangekomen op het station van Ayutthaya regelen we een tuktuk om een paar uur door deze stad te rijden en te stoppen bij een aantal oude tempels en paleizen. In eerste instantie wilden we gaan fietsen, maar door de hitte was dit een veel beter idee. Echt een prachtige oude stad, wat wel iets weg heeft van Ankor Watt in Cambodja. We zijn onder andere bij het oude paleis geweest, de super grote liggende boeda en we hebben nog een aantal tempels bezocht. Terug hebben we geluk, de vorige trein heeft vertraging en komt al over 10 minuten. We hadden namelijk verwacht dat we ruim 1,5 uur moesten wachten op de trein. Ook blijkt dat deze trein veel sneller gaat, ideaal! S avonds nog even ons laatste geld uitgegeven en afscheid nemen, Henriette vliegt toevallig ook morgen ook naar Nederland alleen al iets eerder. Voor mij word het morgenochtend heel vroeg opstaan.
Na een paar uurtjes slaap gaat al heel vroeg de wekker, om 5:00 word ik opgehaald met de minibus richting vliegveld om naar Nederland te gaan. Eigenlijk nog helemaal geen zin om naar huis te gaan, maar eenmaal in het vliegtuig lijkt het me ook wel weer fijn iedereen thuis snel te zien. De terugreis ging gelukkig beter als de heenreis, op verachte tijd geland in Parijs en daarna in Amsterdam. Op het vliegveld stonden Pap, Mam, Koos, Yosta, Jarno en Inge me al op te wachten, super leuk! Onderweg naar huis niks in de gaten gehad, pas toen ik de deur open deed merkte ik dat er een verrassing welkom terug feestje was georganiseerd. Een super grote verrassing en zoveel vrienden en familie die thuis op me gewacht hadden, zo leuk en echt totaal niet verwacht! Iedereen die er was bedankt en Mam en Koos nog super bedankt voor het organiseren hiervan, echt zo leuk!
Voor iedereen die het leuk vind om te kijken een korte film over mijn reis: http://youtu.be/P5TUqjRipeU
Vandaag starten we met de tweedaagse open water Advanced cursus. Deze duikcursus doen we met hetzelfde duikgroepje als de eerste cursus. Heel gezellig! Vandaag staan er twee duiken op de planning de eerste is Peak Performance Buoyanxy. Hierbij is het de bedoeling dat je je drijfvermogen onder controle krijgt. Je leert je drijfvermogen beter beheersen door middel van je longen, goed uitloden en allemaal trucjes om zo vloeiend mogelijk door het water te zweven en lucht bespaard. Een interessante duik! Na even wat gedronken te hebben op de boot, naar de volgende duikbestemming te zijn gevaren en onze zuurstofflessen gewisseld te hebben maken we de tweede duik, waar we gaan navigeren onder water. Met kompas en kaart gaan we het water in, in de hoop de boot terug te vinden. Als eerste een vierkant duiken met behulp van kompas, dit ging nog wel aardig. En toen terug naar de boot, alleen dat ging niet helemaal volgens plan. Hieruit bleek dan ook dat we onderwaternavigatie nog niet helemaal onder de knie hadden, gelukkig was instructeur Dave in de buurt om ons naar de boot te leiden. We hebben weer ontzettend veel gezien vandaag, onder ander de Titan trigger fish en de Beaked coral fish. De onderwater wereld blijft me telkens weer verbazen over hoe mooi en divers het is.
De laatste dag van de cursus, en mijn laatste dag op Ko Tao. Het word een lange dag vandaag, we beginnen vroeg en maken vandaag in totaal drie duiken. Als eerste de diepduik, tijdens deze duik gaan we bijna 30 meter diep. Helaas gaat deze duik niet helemaal goed, één van de duikmaatjes heeft last van haar oren en is genoodzaakt eerder omhoog te gaan. Hierdoor is het een korte duik, maar we waren wel diep genoeg om het een diepe duik te noemen. Na deze duik doen we de wrak duik, best bijzonder om te duiken bij een oud schip die ergens op de bodem ligt. S middags doen we even lekker niks op wat theorie doornemen na. Toevallig kwam ik Aslin al eerder tegen op de duikschool vandaag ze komt gezellig in mijn bungalow slapen gezien ik nog een bedje over heb. S avonds is het dan zo ver, we gaan nachtduiken, best heel spannend. De boot op richting Three Rocks waar we gaan duiken, ondertussen word het al een beetje donker. Het water gaan we in bij schemering, met onze zaklampen paraat. Eenmaal onderwater merk je dat het behoorlijk donker is, vooral na een tijdje als we allemaal onze lichtjes uit doen. Ook nu zien we weer zoveel verschillende vissen en andere onderwaterdieren. Zo spannend als het leek vooraf viel eenmaal in het water reuze mee, het was echt een fantastische duik! Hierna even douche en nog een drankje met z'n alle om de geweldige tijd op Koh Tao af te sluiten.
Vandaag bestaat de dag voornamelijk uit reizen, van Koh Tao naar Krabi. S morgens nog even langs de duikschool om gedag te zeggen en dan de boot op naar Don Sak om vanaf hier verder te gaan per bus. Voor in Krabi had ik alvast uitgezocht naar welk hostel ik wilde gaan, deze stad bestaat namelijk uit meerdere delen. Vanaf de grote bus overstappen op een taxi busje om naar het hostel te gaan. Hier ontmoeten ik Carlene en Layna uit Canada. We besluiten vanavond naar de avondmarkt te gaan, die bekend staat om het vele en lekkere eten. We eten hier dan ook best lekker, typisch Thais eten. Hierna keren we terug naar het hostel waar het ondertussen happy hour is en het Beer Pong gaat beginnen.
Heerlijk geslapen de afgelopen nacht, één van de betere hostels die ik ben tegen gekomen tijdens mijn reis. S morgens loop ik een rondje door de stad om nog wat te kunnen zien. Begin van de middag vertrekt de bus naar de haven van Kratie om vanuit daar met de boot naar Koh Phi Phi te varen. Eind van de middag kom ik aan op dit iets wat toeristische eiland. Koh Phi Phi is een eiland waar geen gemotoriseerde voertuigen rijden. Je ziet hier dan ook alleen maar fietsen, een heleboel fietsen! Het lijkt niet makkelijk een hostel te vinden hier, ook zijn de prijzen hier veel hoger als op het vaste land. Uiteindelijk een hostel gevonden, en meteen rots klimmen voor morgen geboekt. Net op tijd terug want het begint enorm te regenen en gigantisch te onweren, zo hard dat het water niet eens normaal weg kan stromen. Er staat zo'n tien centimeter water op de straat.
De volgende dag blijkt dat dit hostel echt het slechtste hostel ever is. Met achttien mensen op een kamer, een aantal snurkers, dronken gasten die nogal luid terug komen diep in de nacht, wekkers die super vroeg in de morgen die niet uit werden gezet, en als klap op de vuurpijl twee kotsende jongens. Je begrijpt dit was mijn eerste en laatste nacht in dit hostel, per direct opzoek naar een nieuw onderkomen. Na deze gevonden te hebben loop ik naar het Tsunami viewpoint, vanaf hier kun je het gebied zien waar de Tsunami nu ruim tien jaar geleden een groot gedeelte van het eiland heeft verwoest. De Tsunami heeft ongeveer 2000 levens geëist en heeft ongeveer 70% van de infrastructuur vernietigd. In 2005 is er op Ko Phi Phi een Tsunami alarmsysteem geïnstalleerd dat de eilandbewoners bij zeebevingen tijdig moet waarschuwen. Tijdens het lopen naar de viewpoint ontmoet ik Lena waarmee ik samen ga lunchen en alvast mee afspreek voor vanavond. S middags begint het klimmen, de man waar we mee klimmen verteld dat we dertig meter hoog gaan, toen dacht ik nog oooooo maar dertig meter. Eenmaal begonnen met klimmen was ik blij dat we niet hoger als dertig meter klimmen. Het is niet zo gemakkelijk als van te voren gedacht, en ook best zwaar maar zeker de moeite waard om een keer gedaan te hebben. S avonds spreek ik af met Lena, eten en drankjes op het strand.
Een beetje op tijd opstaan vandaag, want om 9:00 begint de boottocht naar Maya beach, waar de film The Beach is opgenomen en andere spectaculaire punten van Koh Phi Phi. Ik ben niet zo van de kant en klare toeristische boot tripjes maar omdat ik alleen vandaag nog op Koh Phi Phi heb en eigenlijk nog wel wat wil zien heb ik besloten deze boottocht te doen. Als eerst zien we wat aapjes die het water in springen om hier afval uit te vissen in de hoop dat er nog iets te eten of drinken voor ze bij zit. Vanaf hier gaan we verder naar wat mooie punten van het kleinere eiland naast Koh Phi Phi waar we regelmatig stoppen voor snorkelen, eten en foto's. Als laatste stoppen we bij Maya beach, hier is het ontzettend druk mij iets te toeristisch. Alhoewel het uitzicht echt prachtig is! Op de boot leer ik Kees en Henriette kennen, wat heel gezellig is. Kees gaat over een paar dagen terug naar Nederland en Henriette blijft nog een aantal dagen langer in Bangkok, toevallig vliegt ze ook op 3 mei terug naar Nederland. Ik vertel haar over mijn plannen voor in Bangkok de laatste dagen en we besluiten nog even contact te hebben later deze week gezien ze wel zin heeft om mee te gaan, gezellig! S middags neem ik de boot naar Phuket.
Omdat ik maar kort in Phuket ben doe ik vandaag wat sightseeing. Als eerst naar Kata viewpoint, waar je een best mooi uitzicht hebt over een deel van Phuket en de zee. Hierna een babyolifantje geaaid, bij een orchidee farm waar helaas geen orchideeën in bloei waren omdat het niet de tijd van het jaar was volgens de gids. Toen naar de bekende Big Buddha die overigens nog lang niet af is en al jaren in de steigers staat. De Chalong tempel bezocht, nog een ander viewpoint en de Cashew nut fabriek. De fabriek was best interessant, gezien ik eerder in Cambodja had gezien hoe deze vruchten groeien. Hier zag je het hele proces van Cashew vrucht naar noot. Na deze morgen dacht ik nog even lekker een middagje naar het strand te gaan, helaas werkte het weer alleen niet helemaal mee. Het heeft de hele middag echt keihard geregend.
Vandaag bestaat opnieuw uit reizen met de bus terug naar Bangkok, ik ben tijdens de busrit wel blij dat dit mijn laatste lange busrit is. Ik doe namelijk geen oog dicht in deze nachtbus, waar het de bedoeling is dat je zittend slaapt op veel te krappe stoelen.
Op echt een verschrikkelijk tijdstip om 5:00 in de morgen komen we daar aan, gelukkig ben ik niet alleen maar samen met Paul. We gaan opzoek naar een hostel, dit valt niet mee alles zit al vol. Vele zeggen dat we over een aantal uur weer terug kunnen komen omdat er dan waarschijnlijk wel mensen zijn uit gecheckt. Maar daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in, ik ben namelijk echt toe aan een bed. Uiteindelijk vinden we een hotel, prima. Na een aantal uurtjes slaap ingehaald te hebben vertrek ik begin van de middag naar het Bangkok Art and Culture Centre. Ik had gelezen dat hier een tentoonstelling was over architectuur die ik graag wilde zien. Het Art Centre zit echt in fantastisch gebouw met allemaal leuke koffietentjes en hippe winkeltjes, ook waren er een aantal prachtige fotografie tentoonstellingen. Per skytrain ga ik vanaf het Art Centre naar het kantoor van de fietstocht die ik voor vanavond gepland heb. S avonds doe ik de welbekende fietstocht door Bangkok met Co van Kessel. Van bijna iedere Nederlander die ik ben tegengekomen in Thailand gehoord dat dit echt een must do is en dat was het ook zeker! Met veiligheidsjasje aan en lichtjes op de fiets gaan we op pad. Een drie uur durende fietstocht door, vele smalle straatjes, markten, de Chinese wijk, met een stop bij Watt Pho, op de boot de rivier over en weer terug en dat in het donker. Zoveel gezien, dingen die je normaal echt niet zou zien als je overdag langs loopt en plaatsen waar je normaal niet zult komen als toerist zijnde. Als ik later op de avond een ander hotel boek voor morgen zie ik toevallig Kees en Henriette daar ook. Hierna nog even samen een drankje met Paul gedaan.
S morgens vroeg heb ik afgesproken met Henriette, we gaan een dagje trein naar de Meaklong Railway market. Deze markt is niet echt in de buurt, ongeveer 70 km van Bangkok en daarom staan we s morgens om half 8 al op straat om een taxi te zoeken die ons naar het Wong Wian Station kan brengen. Ruim op tijd komen we daar aan, ik ben verbaasd want het volkslied luid s morgens om 8 uur, iedereen blijft dan stilstaan uit respect. Dit had ik nog niet eerder gezien, blijkbaar gebeurd dit twee keer per dag. De trein vertrekt rond half 9 naar Samut Sakhon, waar we de boot hebben genomen naar de andere kant van de rivier. Helaas valt het een beetje tegen, we moeten twee uur wachten op de volgende trein naar Meaklong. Op zich is wachten nog niet zo heel erg, maar het is zo ontzettend warm vandaag! Het wachten zijn we dan ook heel snel zat, na een klein rondje gelopen te hebben door het dorpje en minstens een half uur in de airco te hebben gestaan in de supermarkt lopen we maar weer terug naar het station in de hoop dat we hier een plekje kunnen vinden in de schaduw om te wachten. Deze hebben we snel gevonden alleen omdat er helemaal geen wind staat is het ook zelfs in de schaduw veel te warm. Omdat de mensen van het loket best aardig waren, vraag ik of we misschien even binnen in het kantoortje mogen wachten. Dit was geen probleem super aardige mensen, overal werden een aantal oude airco's en een paar stoelen vandaan gehaald voor ons. Dus na een paar minuten zaten we heerlijk in de frisse lucht, een gezellig praatje met de lokale bevolking en zo ging het wachten een stuk sneller. Eindelijk kwam onze trein aanrijden om naar onze eindbestemming te gaan. Rond een uur of twee komen we de markt doorrijden. Wat deze markt bijzonder maakt is dat de trein acht keer per dag dwars door de markt heen rijd. Het is dan ook echt een spektakel om te zien hoe de markt af en opgebouwd word en in enkele minuten voor de trein aankomt en nadat deze is langs gereden. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om alles meerderde malen per dag van de spoorlijn te halen voor de langskomende trein. Spullen die laag zijn en net naast de rails liggen blijven trouwens gewoon liggen, daar gaat de trein precies hoog genoeg overheen. Het lijkt me niet ideaal om als verkoper hier je marktkraam te hebben, maar het schijnt dat deze markt al bestond voordat de treinrails gekomen is. Gezien de marktlui de markt op de zelfde plaats wilde houden hebben ze deze oplossing bedacht. Het door de markt heen rijden was al een spektakel, maar omdat de trein na een half uur weer terug gaat besluiten we vanaf de markt te bekijken hoe dat gaat. Wij schrokken ons rot toen de trein kwam aanrijden, toch nog iets dichterbij als verwacht. Maar echt super om dit meegemaakt te hebben! Terug nemen we een busje naar Bangkok met airco dit hebben we in de treinen wel gemist, heerlijk! S avonds lekker uit eten, een heerlijke massage en een drankje op het terras.
Mijn allerlaatste dag vandaag, een gek idee dat ik morgen op dit tijdstip al in het vliegtuig zit of zelfs al thuis ben. Omdat ik nog heel graag naar de oorspronkelijke hoofdstad Ayutthaya van Thailand wilden, staat dit voor vandaag op de planning. We gaan weer met de trein, weer een lange rit zonder airco. Aangekomen op het station van Ayutthaya regelen we een tuktuk om een paar uur door deze stad te rijden en te stoppen bij een aantal oude tempels en paleizen. In eerste instantie wilden we gaan fietsen, maar door de hitte was dit een veel beter idee. Echt een prachtige oude stad, wat wel iets weg heeft van Ankor Watt in Cambodja. We zijn onder andere bij het oude paleis geweest, de super grote liggende boeda en we hebben nog een aantal tempels bezocht. Terug hebben we geluk, de vorige trein heeft vertraging en komt al over 10 minuten. We hadden namelijk verwacht dat we ruim 1,5 uur moesten wachten op de trein. Ook blijkt dat deze trein veel sneller gaat, ideaal! S avonds nog even ons laatste geld uitgegeven en afscheid nemen, Henriette vliegt toevallig ook morgen ook naar Nederland alleen al iets eerder. Voor mij word het morgenochtend heel vroeg opstaan.
Na een paar uurtjes slaap gaat al heel vroeg de wekker, om 5:00 word ik opgehaald met de minibus richting vliegveld om naar Nederland te gaan. Eigenlijk nog helemaal geen zin om naar huis te gaan, maar eenmaal in het vliegtuig lijkt het me ook wel weer fijn iedereen thuis snel te zien. De terugreis ging gelukkig beter als de heenreis, op verachte tijd geland in Parijs en daarna in Amsterdam. Op het vliegveld stonden Pap, Mam, Koos, Yosta, Jarno en Inge me al op te wachten, super leuk! Onderweg naar huis niks in de gaten gehad, pas toen ik de deur open deed merkte ik dat er een verrassing welkom terug feestje was georganiseerd. Een super grote verrassing en zoveel vrienden en familie die thuis op me gewacht hadden, zo leuk en echt totaal niet verwacht! Iedereen die er was bedankt en Mam en Koos nog super bedankt voor het organiseren hiervan, echt zo leuk!
Voor iedereen die het leuk vind om te kijken een korte film over mijn reis: http://youtu.be/P5TUqjRipeU
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
